Wendela Waller
2019-Zonzienzakkenindezee.

Over mij

Mijn verhaal

Ik ben opgegroeid met de gedachte dat je als mens de verantwoordelijkheid hebt om de aarde zo min mogelijk te schaden met je aanwezigheid. Mijn ouders leerden mij en mijn zus dat je respectvol moet omgaan met je omgeving en medemens, dat verspilling zonde is, dat je ook kunt genieten van de kleine dingen in het leven, en dat het goed is om bewust in het leven te staan. Mijn moeder, natuurliefhebber en vogelaar, raapte waar ze ook kwam altijd het zwerfvuil van de grond op, terwijl ze haar kinderen leerde vogels te herkennen en de bloeiende bermplantjes te waarderen. Mijn vader, zeiler, uitvinder en sleutelaar, filosofeerde hardop over energieopwekking door de stroming van de rivier, en verzon manieren waarop accu's een veel langere levensduur zouden hebben. Dit alles legde het fundament voor de waarden die vandaag de dag voor mij vanzelfsprekend zijn, en tegelijkertijd mijn hart sneller doen kloppen.

8 jaar, op vakantie

Ik heb altijd een sterk rechtvaardigheidsgevoel gehad en was al op jonge leeftijd maatschappelijk geëngageerd. Op de basisschool werd ik soms gepest, niet om wie ik was maar omdat ik opkwam voor andere kinderen die gepest werden. Ongelijke behandeling was iets dat ik me in mijn puberteit ook sterk aantrok. Ik herinner me nog goed dat ik op een dag had geleerd hoe het concept van belasting werkte in een samenleving, en werd sindsdien altijd opstandig als ik iemand erover hoorde klagen. Immers, als je mee wil doen aan een samenleving en wil meeprofiteren van de dingen die daarin geregeld worden, moet je daar ook je bijdrage aan leveren. (Nog steeds kan ik me vreselijk opwinden over multinationals en rijke individuen die jaarlijks voor miljarden aan belasting weten te ontwijken.) Ook was ik altijd al verwonderd door de natuur, en vertederd door dieren. Als ik een nieuwe knuffel aan Sinterklaas vroeg, dan moest het altijd een zo levensecht mogelijke replica van een dier zijn. Ik ben ook opgegroeid met een hond in huis, en kan me een huishouden zonder huisdier nauwelijks meer voorstellen. Insecten vond ik altijd al eerder interessant dan griezelig, een huismuis in mijn studentenhuis te lief om in een dodelijke val te laten lopen. De eerste zangvogels die in de lente weer beginnen te zingen, kunnen mij elk jaar weer in verroering brengen.

Een kleine anekdote

Een korte ankedote uit mijn jeugd

Loopbaan

In 2002 ging ik studeren. Mijn wens om mijn beroep in de duurzaamheidsbranche uit te oefenen, bestaat ongeveer sinds die tijd. Tijdens mijn afstudeerjaar volgde ik masterclasses waarin studenten werden uitgedaagd mee te denken over bedrijfscases. Daar stak ik veel op over maatschappelijk verantwoord ondernemen. Met de scriptie die ik schreef voor de gemeente Zwolle dong ik mee naar de Mvo Scriptieprijs van initiatiefnemer Jan Jonker. Ik behaalde de tweede plaats.

Na mijn eerste baan bij een communicatieadviesbureau dat zich richt op overheidsorganisaties, werd ik communicatieadviseur bij TeamAlert. Ik was hier verantwoordelijk voor het opzetten van uiteenlopende, creatieve verkeersveiligheidscampagnes gericht op jongeren. Intussen leerde ik meer over psychologie en gedragsbeïnvloeding.

Filmpjes over TeamAlert en over de campagnes waar ik bijdragen aan leverde.

Toen ik niet jong genoeg meer was om bij een jongerenorganisatie te werken, vond ik een baan bij de JGZ Zuid-Holland West waar ik zou adviseren over jongerencommunicatie en gedragsbeïnvloeding. Hier zette ik een bewustwordingscampagne op rondom een gezonde leefstijl onder pubers. Na afronding van dit project bleef ik nog een tijdje bij deze organisatie hangen, maar intussen zocht ik verder naar een baan in een branche die beter bij me zou passen.

Die branche vond ik bij de Vereniging voor Energie, Milieu en Water, een belangenbehartiger voor zakelijke energie- en waterintensieve bedrijven. De organisatie was het nog niet helemaal voor mij. Te grijs naar mijn smaak (en dan doel ik op de "kleur" van de energie). Maar terwijl ik mijn best deed om me hier staande te houden, leerde ik intussen waanzinnig veel over de complexe wereld van energie. Toen het tijd was om weer wat nieuws te zoeken, had ik inmiddels voldoende basiskennis opgedaan en zelfvertrouwen gekregen om verder te solliciteren in de duurzame energiesector. Dat leidde tot mijn droombaan bij TKI Urban Energy, een organisatie die verduurzamingsinnovaties voor de gebouwde omgeving stimuleert.

Drijfveren en persoonlijkheid

Wendela Waller
  • Creativiteit. Ik zit vaak vol ideeën, ben vindingrijk en treed graag buiten de gebaande paden. Ik houd ervan om vernieuwend bezig te zijn. Ik leef op van het produceren van nieuwe ideeën of producten. Ik stel graag kritische vragen om dit in anderen naar boven te halen.
  • Optimistisch en extravert. Ik ben doorgaans enthousiast, direct en positief naar anderen. Ik ben erg open in mijn ideeën, uitspraken en handelingen.
  • Doelgericht en beïnvloedend. Ik leef op in prestatiegerichte situaties of door uitdagende opdrachten. Ik ga dan doelgericht aan de slag. Ik verleg graag mijn grenzen. Ik ben kritisch naar mezelf en naar anderen. Ik heb een sterke innerlijke motivatie om invloed uit te oefenen op omstandigheden.

Uitlaatkleppen

Fotografie

Als ik de natuur in ga, gaat mijn camera altijd mee. Want als ik mooie dingen ga zien móet ik ze ook vastleggen. Ondanks het extra gewicht van al die lenzen en apparatuur, dan maar sjouwen. (Gelukkig heb ik ooit gekozen voor een systeemcamera van een iets compacter formaat door zijn micro four thirds sensor.) Het meeste plezier beleef ik dan aan mooie landschappen en dierenportretten. Een imposante zonsondergang vastleggen met de groothoeklens kan dan net zo gaaf zijn als een klein vogeltje in een hoge boom die je met je telelens heel dichtbij kunt brengen. Bijna alsof je die zachte, kleurrijke veertjes zou kunnen aaien. Als ik zo'n foto dan terugzie, thuis op een grote monitor, is het extra genieten als de foto ook nog eens haarscherp is en de compositie per ongeluk heel mooi heeft uitgepakt. Naast de natuur kan het ook geweldig zijn om tafereeltjes op straat te fotograferen, en tenslotte vind ik het maken van mooie portretten, met name van prachtige elegante balletdansers, echt te gek.

Bekijk mijn foto's op deze website of op Flickr.

Ik in Costa Rica

Klassiek ballet

Ik dans al sinds mijn kleutertijd. Mijn grote zus zat op klassiek ballet, dus ik moest dat natuurlijk ook. En het was het helemaal voor mij. Mijn zus is nog steeds mijn grote voorbeeld. Zij geeft inmiddels les. Ik ben en blijf amateur, hobbyist, maar al decennialang heel fanatiek. Ik ga het liefst 3 keer per week trainen en neem alle pijntjes op de koop toe. Dansen maakt mijn hoofd leeg en mijn hart vol. Ik hoop dit nog te kunnen doen tot ik bejaard ben.

Optreden in coronatijd, in juli 2021: voor het eerst ooit voor de camera in plaats van voor publiek.

Hier (op 7:45 min.) danste ik de tarantella in het ballet La Boutique Fantasque, kerst 2014.

Tijdens het ballet Vineta, een klassiek balletsprookje dat werd bedacht door Paulette Willemse en opgevoerd werd in april 2014, vertolkte ik twee rollen: die van de herbergiersvrouw en die van één van de bosfeeën.

Avontuurlijke fietstochten

Als puber vervloekte ik het naar school fietsen, en ik kon niet wachten tot ik een eigen gemotoriseerde vervoermiddel mocht besturen. Maar tien jaar later ontstond er toch een onverwacht verlangen naar het fietsen. In 2015 kocht ik een eerste, heuse sportfiets. Met deze "sporthybride" of "fitness bike" maakte ik vele fietstochtjes door eigen land, van Groningen tot Limburg en van Zeeland tot de Wadden, en ook voor fietsvakanties in Europa bleek deze fiets eigenlijk best geschikt. Hij ging dan ook twee keer mee naar Oostenrijkse Alpen, de Eifel, ik fietste ermee door de Dolomieten en de wielen rolden zelfs over de grens van Kroatië voor een rondje Montenegro.

Oostenrijk, 2018

Ik tijdens een fietsvakantie in Tirol in 2018

Naarmate de fietsvakanties intensiever en langer werden, groeide de behoefte aan een iets geschiktere fiets voor dat doeleinde. Daarom besloot ik in 2022 mijn trouwe stalen ros te gaan inruilen. Mijn nieuwe liefde werd een Trek Checkpoint ALR 5, een gravelbike die bestand is tegen lange, zware kilometers op asfalt, zandpaden en gravelwegen, met handige extra bevestigingspunten voor bikepackingtassen. Hiermee maakte ik een droomreis door Noorwegen in de zomer van 2023.

Noorwegen, 2023

Ik tijdens een bikepackingvakantie in Noorwegen, juni 2023

Zingen

Zingen in Utrecht