
In 13 uur van Amsterdam naar Gerona
22 april: mijn solotrip kon beginnen
Vandaag ging het gebeuren, ik ging naar het buitenland voor een fietsvakantie in mijn eentje. Spannend maar leuk, vond ik het, ik had er onwijs veel zin in.
De wekker stond, voor mijn doen, extreem vroeg vanochtend. Ik wilde iets na 7:30u van huis vertrekken om ruim op tijd bij alle vervoerders te arriveren. Om 9:11 uur zou de Thalys uit Amsterdam wegrijden en als ik die zou halen, móest het allemaal goedkomen. Maar, terwijl ik met mijn brakke hoofd in de badkamer stond kwam de eerste notificatie van de NS-app al binnen: de bovenleiding op het spoor tussen Utrecht en Schiphol/Amsterdam was defect, dus m'n beoogde treinreis naar de hoofdstad toe werd gecanceld. Dat begint lekker!
Je weet niet hoe lang het duurt voordat zo'n bovenleiding dan weer gerepareerd wordt, maar gelukkig rijdt de TGV via Rotterdam, voordat 'ie de grens over gaat, dus het was ook een optie om daarheen te reizen en in Rotterdam op te stappen. Matthijs, die heel lief was mee opgestaan, wees me erop dat die alternatieve route waarschijnlijk ook nog relaxter zou zijn vanwege de altijd volle treinen naar Amsterdam, en ik ging mee in die gedachte. Maar eenmaal op Utrecht Centraal bleek dat er ook op het traject Utrecht-Rotterdam iets aan de hand was. Dit keer een kapotte trein die op het spoor stond, waardoor de volgende intercity in die richting uit zou vallen. Ik werd door een NS-medewerker gewezen op een sprinter die de intercity zou vervangen, maar trof vervolgens een overvol treintje aan met een kapotte deur. Ik schoot een conducteur aan: "is die deur snel te fixen?" - anders zou deze trein toch óók niet kunnen wegrijden. Tenslotte besloot ik weer uit die trein te stappen en terug naar de stationshal te lopen, want dit ging ook niet werken. En toen... Toen bleek dat alle stress voor niks was, want de oorspronkelijk beoogde trein van 8:09 uur zou toch gewoon toch naar Amsterdam rijden. Lekker gewerkt NS!
Parijs in een notendop
Ik was in mijn nopjes over de vlotte route die ik had gekozen in het Parijse metronetwerk. En nog trotser was ik hoe gemakkelijk en snel ik een metrokaartje wist te bemachigen bij een automaat waar nauwelijks een rij stond omdat ALLE toeristen zich uit onzekerheid in de gigantisch lange rij voegden, bij de kudde van andere onzekere schapen.
FLAMINGO'S GESPOT ik herhaal FLAMINGO'S
Het was helemaal in het zuidoosten van Frankrijk, in het gebied genaamd Pyrénées-Orientales aan de Middellandse Zee, dat ik uit het raam zat te staren en ineens roze stipjes zag staan in een lagune recht naast het spoor.

De meneer naast me zag hoe dolenthousiast ik ineens werd en met mijn telefoon probeerde foto's te nemen, om vervolgens direct aan Matthijs te appen dat ik flamingo's zag (waardoor ik de helft miste). De beste man ging ze vervolgens heel lief voor me aanwijzen toen hij weer nieuwe groepjes van deze gekke roze beesten zag. Ik was natuurlijk veel te laat met het pakken van mijn camera, dus voorlopig moeten we het met dit korrelig bewijsmateriaal doen. Toch vetcool!! Zeker als je je bedenkt dat je in Nederland hooguit een duffe reiger langs het spoor zal zien als je uit het raam van de trein zit te staren. En wat ik extra leuk vond: al snel kreeg ik die stugge Duitser of Zwitser naast me helemaal mee in mijn enthousiasme.

Andere hoogtepunten van de heenreis
- De zonsondergang en een bizarre wolkpartij toen de trein net de grens van Spanje was gepasseerd.
- De Ecuadoriaanse taxichauffeur waarmee ik zo'n lol had terwijl hij mij in een Prius naar Rocacorba reed. Omdat hij zo'n moeite had met Engels spreken en ik met het Spaans, en we ontzettend om elkaar moesten lachen.
- Aankomst bij Rocacorba en het warme welkom door een Zuid-Afrikaanse jongeman, die mij mijn kamer liet zien en daarna direct mijn fiets, en ik vervolgens een superschattige rode kater van een meisje dat hier werkte "kreeg", die ik wel gezellig op mijn kamer mocht als ik dat wilde. Wat 'ie ook even is geweest voordat ik hem weer buiten parkeerde.
- De hop was hier, bij Rocacorba, vanmiddag nog in de tuin aan het scharrelen, vertelde de jongen die me ontving!!! En hij liet me het filmpje zien als bewijs.
Kortom: so far, zo goed!
Vanavond verblijf ik in een schitterend hotel aan de voet van de beroemde Rocacorba-klim in de Catalaanse provincie Gerona. Helaas kon ik hier maar één nachtje terecht, anders had ik er graag nog een extra nacht aan vast geplakt. Deze 17e-eeuwse boerderij is namelijk gerestaureerd, gemoderniseerd en omgetoverd tot een schitterend hotel voor fietsers-, mountainbikers en triatleten. Ze verhuren fietsen, organiseren fietstochten en het was dan ook geen enkel probleem om mijn fiets in ontvangst te nemen van vervoerder Care4Luggage. Die vraag vonden ze heel normaal. Ze hebben ook een fietswerkplaats, wat ook handig is voor een laatste check voor vertrek. En óók hebben ze een aantrekkelijk zwembad in de tuin dat je regelmatig ziet langskomen in smaakvolle foto's en filmpjes op hun Instagramprofiel. Dus wie weet, als het morgenochtend lekker weer is, doe ik daar wel meteen even een plonsje...
